dag 7

Weer uitslapen - een rustige ochtend in het hotel. Na het ontbijt wat oh-en aan de rand van het zwembad. Om half twaalf met de bus naar het Oosten naar Polonnaruwa, de koningsstad van negenhonderd jaar geleden. Onderweg ineens vier olifanten grazend bij een meer. Korte stop bij een man, die grote varanen langs een beek regelmatig eten geeft. Hij voert ze voor onze ogen. We worden gewaarschuwd niet te dicht bij te komen omdat deze jongens zeer snel uit het water kunnen komen en rennend over land verder gaan. Wat ze dan met je doen vertelt het verhaal niet. Ik ga dat maar niet proefondervindelijk vaststellen.
We rijden vervolgens naar een locatie voor een authentieke Sri Lankaanse lunch bij een familie aan de rand van rijstvelden. Doordat al meer dan duizend jaar geleden waterreservoirs werden aangelegd is hier natte rijstbouw mogelijk. Er is wel schrikdraad om de velden heen, om er wilde olifanten vandaan te houden. Bij conflicten tussen mens en dier vallen elk jaar honderd doden. Ze noemen dat HEC (Human Elephant Conflict). Maar hoe meer de boeren land uit de jungle ontginnen des te kleiner wordt het leefgebied van de wilde olifant. Er mag niet worden gejaagd maar de boeren schieten ze regelmatig af als de oogst wordt vernield, maar ik denk zelf dat ze worden geschoten voordat de oogst wordt vernield. We eten de lunch op lotusbladen. Ziet er smakelijk uit en dat is het ook (voor mij meestal). Ik ben wel blij dat het bier gewoon uit de fles komt. De keuken is duidelijk niet bij Mandemakers aangeschaft. Lieve mensen die blijven lachen. Als we weg gaan rijdt de baas op zijn brommer meteen weg. Ik zeg die gaat zijn geld naar de bank brengen, maar nee hij was met zijn zoontje aan het begin van de weg afgestapt om ons uit te zwaaien. Ik zie dat Herman den Blijker nog niet doen.
Daarna eerst een museumbezoek aan het begin. Een modern gebouw van 1998, zeer instructief met mooie reconstructies. Een geschenk van Nederland - iets om trots op te zijn.
Dan naar de opgravingen. De opgraving heeft een groot oppervlak, delen worden met de bus overbrugd. Hoogtepunten: het koninklijk paleis, oorspronkelijk zeven verdiepingen met muren van twee meter dik. Hindoe- en Boeddhistische tempels, omdat er Tamil- en Singaleze koningen waren - een groot klooster met duizenden monniken. Het barst er van de apen. De gids kan vertellen wat hij wil, maar er is alleen maar ook voor de apen. Een vrouw wordt net op tijd onder een boom weggeroepen omdat een aap begint te piesen. Zij besefte pas echt wat haar had overkomen toen er ook nog een lange bolus volgde . De helft daarvan bleef hangen waarop iemand uit de groep tegen die aap begon te groepen : ja je kan het, laat het los’. Hilariteit.
Tenslotte uit een rotswand gehakte Boeddhabeelden, We zien veel mensen in het wit die een dienst (of hoe dat ook mag heten) gaan houden. Om 19.15 uur voldaan en moe in het hotel.
Weer een heerlijk buffet maar nu weer totaal ander thema. Was een leuke dag met een zeer beschaafde temperatuur. Ook hier kunnen ze het weer niet voorspellen want van een regenkans van 80 % bleek geen druppel te kloppen.
Nog een na borrelen. De 2 Rotterdamse stellen beginnen een Dorus liedje te zingen. Ze beweerden dat hij een echte Rotterdammers was. Maar met Wikipedia in de hand kreeg ik ze stil toen ze lazen dat Tom Manders gewoon in Den haag was geboren. Een van de Rotterdammers beweerde dat hij nog een dag had gedjeed toen hij 17 was bij Dorus. Een dag later was Dorus echter failliet zo zei hij. Zal wel aan de plaatjes gelegen hebben ( Joop van Hoorn , Cos)